In de afgelopen weken verschenen er in rap tempo drie belangrijke klimaatonderzoeken. Change Inc. zet de opvallendste conclusies daaruit op een rij.
Nog duurdere windmolens?
Allereerst: een onderzoek naar de effecten van het Carbon Border Adjustment Mechanism (CBAM) op de Europese windenergiesector. CBAM is een EU-wetgeving die importeurs een CO2-taks laat betalen over bepaalde non-EU-goederen. Op die manier moet voorkomen worden dat vervuilende praktijken zich naar buiten de EU verplaatsen. De lobbyorganisatie WindEurope liet een studie uitvoeren door (onder meer) EY, om te onderzoeken of CBAM al dan niet een negatief effect heeft op de ontwikkeling van Europese windmolenparken. De sector verkeert namelijk al een tijd in zwaar weer.
In het slechtste scenario, zo bleek uit de studie, kan de CBAM er vanaf 2034 toe leiden dat de ontwikkeling van één windmolen tot wel 910.000 euro duurder wordt. Die berekening is gemaakt met de aanname dat 24 procent van de onderdelen die benodigd zijn voor een windmolen vanuit buiten de EU wordt geïmporteerd. De onderzoekers noemen de toename van bijna een miljoen euro ‘significant’. Goederen die door de CBAM duurder worden om te importeren zijn aluminium, cement, mest, waterstof, ijzer, staal en elektriciteit.
Een opmars van hernieuwbare energie
Het Internationaal Energieagentschap (IEA) publiceert jaarlijks een analyse van de wereldwijde voortgang van hernieuwbare energieproductie. Zo ook voor het jaar 2024. De boodschap is overwegend positief: het IEA voorspelt dat de capaciteit aan hernieuwbare energie in 2030 ongeveer 2,7 keer zo groot zal zijn als in 2022. Dat is net geen verdriedubbeling, zoals afgesproken tijdens de afgelopen klimaattop in Dubai, maar desalniettemin een flinke toename. Het IEA verwacht dat er tegen die tijd 9.760 gigawatt aan hernieuwbare capaciteit zal zijn ontwikkeld, en dat de helft van ’s werelds gebruikte elektriciteit door hernieuwbare bronnen zal worden opgewekt.
Koploper is China, dat naar verwachting 60 procent van de toename in hernieuwbare capaciteit op zijn conto zal schrijven. Zowel de EU als de Verenigde Staten zullen naar verwachting hun capaciteit gaan verdubbelen, en India lijkt de grootste relatieve groei te gaan realiseren.
We zullen het voornamelijk van de zon moeten gaan hebben: volgens het IEA zal 80 procent van de wereldwijde toename te danken zijn aan nieuwe zonneparken. Voor de rest bestaat de toename voornamelijk uit nieuwe windmolens. Het IEA voorspelt dat de eerder genoemde groeipijnen in de windsector in de loop van komende jaren zullen wegtrekken.
Wetenschappers luiden (weer) noodklok
Vanuit de wetenschap kwam minder positief nieuws. Zo'n 15.000 onderzoekers (her)bevestigden in een publicatie dat we op de vooravond staan van een onomkeerbare klimaatramp. Om vergaande, permanente schade aan de planeet en het leven erop te voorkomen, is onmiddellijk actie nodig. De wetenschappers doen jaarlijks onderzoek naar 35 ‘vitale signalen van de aarde. Denk daarbij aan de hoeveelheid CO2 in de atmosfeer, de stijging van de zeespiegel en het verlies van bossen. Van die 35 signalen hebben er afgelopen jaar 25 recordwaardes bereikt.
Op zichzelf zijn die waardes al schrikbarend genoeg, maar de onderzoekers wijzen er ook op dat ze bepaalde on omkeerbare kantelpunten (in het Engels tipping points) in gang kunnen zetten, wat catastrofale gevolgen kan hebben voor de planeet. De mensheid is na het bereiken van die kantelpunten niet meer in staat om eigenhandig klimaatverandering een halt toe te roepen; de schade is dan permanent.
Daarom roepen de wetenschappers – wederom – op tot het beperken van onze CO2-uitstoot, het ombouwen van ons voedselsysteem, het verminderen van onze consumptie en het tegengaan van het biodiversiteitsverlies.
Bron: Change.Inc